“Ümid” körpüsündən adlayaraq, Türk qoşunu məmləkətimizə gəlib. Azərbaycan ordusu ilə birlikdə fərqli bölgələrimizdə təlim keçəcəklər. Lap min il öncəki sayaq – Səlcuqlu-Oğuz orduları kimi. O zaman böyük Bizansla savaşırdılar. İndi də Bizansın qalıqları ilə. O zaman da Malazgirtə qədər yolun sonu dumanlı idi. İndi də Qarabağa qədər yolun sonu dumanlıdır.
Ancaq bu yol gedilməlidir, bu tarixi missiya tamamlanmalıdır. Malazgirt zəfərindən sonra dünyanın seyri necə dəyişmişdisə, Qarabağ zəfərindən sonra da Qafqazın seyri eləcə dəyişəcək.
İndi sıra İran ordusuna gəlir. Qarşıda Kərbəla faciəsini qeyd etməyə hazırlaşırsınız. Siz də Azərbaycan türklərindən ibarət bir diviziyanı Kərbəla qisasını almaq üçün göndərin Qarabağa. Ən çox nifrət etdiyiniz Yezidin heyfini ermənilərdən çıxın. Rəmzi şəkildə Yezidi tartaxlamanın əvəzinə canlı qoşunla müsəlman-türk düşməni erməniləri hədəf alın. Bu davranışınıza şiəli-sünnili bütün müsəlmanlar sevinər, sizləri alqışlayar.
Türkiyə ilə İran meydanda olarsa, Rusiya da tamaşaçı olmağa razılaşacaq. Hamı eyni vaxtda meydana girə bilməz ki? Hətta razılaşaraq meydana birlikdə də girmək olar. Suriyada bunu üç dövlət, yaxşı-pis, sınaqdan keçirdilər.
Nədən biz Türk ordusunun təlim üçün Azərbaycana gəlişinə sevinirik? Çünki 1918-ci ildə də siz İran dövləti yenicə qurulan dövlətimizi fərqli bəhanələrlə tanımaq istəməyəndə onlar ordumuzu qurdular, Bakını gavurlardan azad etdilər. Axı siz İran dövlətinin də indi bizimlə səmimi dost, hətta qardaş olma şansınız var.
Bizim sizin ərazi bütövlüyünüzlə işimiz yox. İllər öncə mərhum Elçibəyi bəhanə edirdiniz ki, bəs “Bütöv Azərbaycan” deyib İranın ərazi bütövlüyünü təhdid edir, bu səbəbdən də Azərbaycana şübhə ilə yanaşırsınız. İndi Elçibəyin yolunu getdiyini iddia edənlərdən, bircə dəfə də olsun, “Bütöv Azərbaycan” sözünü eşidirsinizmi? Bu gün AXCP, yəni, mərhum Elçibəy cəbhəsinin qalıntıları sizin “Müsəlman Birliyi”nizlə eyni əqidədə, eyni mövqedədir, demək ki, sizi bir dövlət olaraq təhdidedici qüvvə yox ortada.
İndi sizin üçün bir şans yaranıb ki, bizim də ərazi bütövlüyümüz bərpa olunmasına dəstək verəsiniz. O halda daha yaxın, mehriban qonşular ola bilərik.
Türk ordusu “Ümid” körpüsündən keçib gəldi. Siz də “Xudafərin” körpüsündən ermənilərin üzərinə gəlin.
Ermənistan sərhəddinə, əlbəttə, toxunmanızı istəməzdik, çünki hansısa dövlətin sərhəddini pozmaq doğru olmazdı. Ancaq Qarabağdakı ermənilər bizim torpaqlarda məskunlaşıblar, yəni, erməni gavurları türklərin, müsəlmanların torpaqlarını işğal edib oturublar. Sizlər də hər zaman “mərg bər” deyib gavurlara qarşı ən sərt çağırışlar edirsiniz. Bir dəfə də, nə olar ki, dönüb Əmrikəyə, İsrailə söylədiyiniz “mərg bər”i Ərməniyə də söyləyəsiniz. Axı özünüz də gözəl bilirsiniz ki, siz dəstək verməsəydiniz, bu gün Ermənistan bu halıyla, çətin ki, ayaqda dura biləydi.
Cənab Xameneyi, bu ahıl yaşında müsəlman dünyası üçün edə biləcəyiniz müdhiş bir yaxşılıq imkanı var. Dəyiş İranın xarici siyasətini, müsəlmanlar üçün həmrəyliyini göstər. Bilirəm, deyəcəksiniz ki, bəs bizlər də sizin düşmən hesab etdiyiniz İsraillə nədən əlaqəmizi gündən-günə genişləndiririk.
Hüzurunuzda ərz edim ki, vallahi, bunlar bəhanələrdir, əvvəla İsrail sizin hansısa ərazinizi işğal edibsə, söyləyin, biz dərhal münasibətlərimizə xitam verərk.
İkincisi də, biz Ermənistanla savaşmaq üçün əsas modern silahları İsraildən alırıq, əgər siz Ermənistana günü bu gün dəstəyinizi dayandırsanız, inanın ki, elə öz silahımızla ermənilərin canını yaxarız. Yəni, bütün bu kimi məsələlərin həlli sizin bir dövlət olaraq davranışınızdan çox asılıdır.
Türk əsgərinin Azərbaycana gəlişi mənəvi auranı xeyli gözəlləşdirdi. Ancaq unutmayaq ki, döyüşü yenə də Azərbaycan xalqının iştirakı ilə Azərbaycan əsgəri aparacaq. Yəni, duyğusallığı bir kənara buraxıb, arxayınlaşmağa başlamayaq. İndi ötən əsrin 18-ci ili deyil. Dünya xəritəsində bir sərhəddən digərinə adlamaq elə də asan görünməsin. Böyük dövlətlərin də ssenariləri gözardı edilməsin. Türkiyə bəlli – qardaşımızdır. Biz ilk növbədə İranın və Rusiyanın bölgə siyasətinin dəyişməsinə çalışmalıyıq.
Türkiyə diplomatiyası bu məsələdə daha çevik olarsa, bəlli bir irəliləyiş baş verə bilər. Ermənistan demək, yalnız Rusiya, İran demək deyil, həm də ABŞ, Fransa deməkdir. Yəni, hamısının qulaqları buradadır. O qulaqlara da qurğuşun tökmək imkanımız hələ uzun illər olmayacaq.
Xatırlayırsızsa, Türk ordusu 2018-ci ildə Bakıya hərbi parada gəlmişdi. Azərbaycan ordusu ilə birlikdə bizlərə yüz il öncənin o möhtəşəm atmosferini yaşatdı. Açığını deyim ki, bizim qardaşlığımızın simvolu Şəhidlər Xiyabanındakı Qafqaz-İslam Ordusunun şəhid əsgərlərinin xatirəsinə qoyulmuş abidədir. Ancaq bu ordunun müzəffər komutanı Nuri Paşanın adının əbədiləşdirilməsi hələ də baş verməyib. İndi təsəvvür edin ki, bu gün gələn Türk əsgəri öz əcdadlarının qəhrəmanlığına bizim verdiyimiz dəyəri gördükdən sonra bu qardaş məmləkət üçün daha nələri etməzdi?
Qarabağda başlayacağımız antiterror əməliyyatının adı “Nuri Paşa” əməliyyatı olmalıdır. Çünki bizim ermənilər üzərində ilk və son böyük qələbəmiz Nuri Paşanın adı ilə bağlıdır. Biz erməniyə, hələ ki, “zeytun budağı” uzada bilmərik. Nuri Paşa əməliyyatından sonra Azərbaycan vətəndaşlığını qəbul edən, Anayasamıza tabe olan ermənilərə hökmən “zeytun budağı” uzadacağıq.
Türk ordusu ilə birlikdə döyüşün, hələ ki, məşqini keçirik. 1918-ci ildə də hər şey bu məşqdən başlamışdı. Ümumi nəzəriyyəyə görə, tarix təkrar olunmur. Ancaq biz bu tarixi nə yolla olursa-olsun təkrar etmək məcburiyyətindəyik. Əgər gələcəksiz xalq olmaq istəmiriksə…
Türk əsgəri “Ümid” körpüsünü adlayaraq gəlib. Demək ki, biz də hər işə yeni ümidlə başlaya bilərik. Ümid olduqdan sonra körpüləri qurmaq çox asandır…
pia.az
Digərxəbərlər
Digər yazıları
