PİA.AZ Kulis.Az-a istinadən Musa Yaqubun yeni şeirlərini təqdim edir
Tənhalığın üsyanı
Hər şey qaldı arxada,
Hər şey qaldı geridə,
Neçin könlüm darıxqan,
Tarimardır bu yerdə -
Evdən-eşikdən kənar,
Son tüstüsü buğlanan,
Ürəyim sönük fanar…
Ya bilmirəm soluxmus
bir payız bənövşəsi,
Ya bəlkə tək bulağam,
Üzündə buz şüşəsi –
Bir əl toxunsa əgər
Ya sınar, ya əriyər
Bir də soyuyub gedər
Könlüm uyuyub gedər…
Heyf o etibardan,
Heyf o intizardan -
Solan yaşıllıqların,
Olan yaxşılıqların
Axırı nə?
bir heç nə…
Tutub bu hecnəlikdən
Hara gedim bilmirəm…
Uçdum hansı yuvadan?
Hara yetim bilmirəm,
Harda bitim bilmirəm
Bilmirəm hansı üzü
Tutub üzüm gəlmişəm.
Mənə elə gəldi ki,
Sən məndən incimisən,
Mən səndən incimişəm
Dönüb küsüb gəlmişəm
İndi bildim tənhayam
Gündüzümdə, gecəmdə -
Evdən-eşikdən uzaq…
Mən bir asi yalquzaq
Qurd ulayır içimdə.
Dayan görüm, sən Allah,
Yol yaratsın yaradan!
Səninlə barış üçün
Söz gəzirəm arada…
Bilirəm yalvarışla
Hiylə sözlə xoşun yox
Üstün olmaq həvəsin
Bir haqsız savaşın yox.
Eh, nə qəsdi-qərəzdi?..
Biz küsü saxlamazdıq,
İnciklik havasında
Dilimiz işləməzdi.
Hardan doğub bu duyğu
Hardan gəlib bu sorğu;
Ömrün hansı üzüdü? -
Sən yoxsan bu dünyada
Bu nə umu-küsüdü?..
Sən ki, yoxsan dünyada
Nədir bu giley-güzar
Burda tale sirri var.
O köhnə cığırında
Bəlkə otlar içində
Ömrünün axırında
Əkdiklərin göyərib,
Açıb gülün, çiçəyin
Baxmamışam, keçmişəm
İncik düşüb ürəyin?
Bu həyət sənin idi
Köhnə ocaq yerində
Sönüb qalan kösövlər
Alovlanıb bu səhər…
Amma başqa əl ilə
Amma basqa ocaqda –
Sən qalmısan qıraqda,
Mən qalmışam uzaqda
Görmüsən mən də yoxam
Həmin ocaq başında
İncik-incik yanmısan
Ömrün qara daşında
O qızılı donun da
Evdə qalmışdı hələ.
Bəlkə o keçib ələ
Kimisə geyindirib,
Kimisə isindirib
Bu sənə ayan olub
Ruhunu diksindirib
Məni də diksindirib.
Dayan, sən Allah, dayan,
Könlüm sınıq darıxqan.
Çaxıb çox ildırımlar
Çaylaq daşı od tutub
Məni də yandırıblar.
Göyün tağına baxma,
Bulud qalıb, dan keçib.
Sinə dağıma baxma
Üstündən hicran keçib.
Xoş xəbər ol, xoş çapar,
Dur ayağa, umudum!
Tut qolumdan sən apar:
Gedim, təzədən gedim
Ocağım yanan yerə.
Ürəyim məqam tutub,
Könlüm dayanan yerə.
Qızıl balıqlar kimi,
Çay daşımı tanıyım.
Açın ilkin yolumu,
Öz daşımda bayılım.
Orda cığır saldığım,
Qoşa keçdiyim yerə.
Bütün sevgilərimə,
O and içdiyim yerə.
Ev-eşiyə qarışım,
Öz arxımla danışım.
Mən də köhnə kösövəm,
Ocağımda alışım.
Daha səni tapmaram,
Keçdi qoşa günlərim,
Tək günümlə barışım,
Xatirə günlərimin
Ətəyindən yapışım.
Giley-güzar sarıdan,
Dolub daha siyahım –
Öz günahım, öz ahım –
Gedər qiyamətəcən,
Bütün tənhalıqları,
Çapıb gedər qiyamım!
payız, 2016
pia.az
Digərxəbərlər
Populyar xəbərlər
