Qəşəm Nəcəfzadə yazır...
Qonşuluğumuzda 3 aptek var. Mahnıda deyildiyi kimi, üçü də balam, yanaşı. Eyni dərmanın qiyməti apteklərində 15 manat, birin də 10, birində 5 manatdı. Bahalı aptekdə bir kişi var, özü də bığlı, yanında da bir qız, saçı cığalı. Prezident dərmanların qiymətlərini endirəndə kefi pozulmuşdu bu kişinin. İndi hər şey bahalanıb deyə kefi yüznən gedir. Hər dəfə dərmanın qiymətini soruşanda verdiyi cavabla birlikdə bığaltı qımışır, elə bil, mənə deyir: “Necədü, sənin üçün?”.
Qiyməti 15 manata deyən satıcı ilə xeyli mübahisə elədim. Dərman ən azından iki dəfə bahalanmışdı. Mən birini deyəndə o beşini deyir, hələ yanındakı qız da bir yandan ona kömək eləyir, yadından çıxan sözləri yadına salır. Gördüm, ətrafdakı adamlar məndən qətiyyət gözləyirlər, daha doğrusu, nüfuzedici baxışları ilə bunu məndən açıq şəkildə tələb edirlər. Elə başa düşürlər ki, mən bu saat nəsə eləyəcəm və çox güman, etməliyəm də. Lap qınağa düşdüm. Fikirləşdim ki, mən 50 yaşdan sonra həqiqət deməsəm, bəs nə vaxt deyəcəm? Özü də yazıçıyam, xalqımın dərdini mən deməsəm, bəs kim deyəcək? Bu amilləri əsas tutaraq, başımı aptekin balaca pəncərəsindən içəri saldım, kişiyə dedim ki, sən öl, bu saat 102-yə zəng edirəm. Kişi dedi ki, bu dəqiqə zəng elə, aptekin nömrəsi də qapıya yazılıb, get bax de. “102” söhbətini eşidən kimi alıcılar daha da ətrafıma yığışdılar. Ciddi və rəsmi bir görkəm alıb nömrəni yığdım. Aptekin nomrəsini, dərmanın adını dedim, başqa apteklərdə 10 və ya 5 manata satılan Essentral forte dərmanının bu aptekdə 15 manata satıldığını söylədim və təcili sürətdə tədbir görmələrini xahiş etdim. Bu sözləri deyəndə adamlar bir az məndən kənara çəkildilər. Gördülər ki, ağzımdan qan iyi gəlir. Sözümü deyib bitirən kimi telefonun o başındakı xanım dedi ki, biz o işə baxmırıq. İqtisadi İnkişaf Nazirliyinə müraciət edin. Nazirliyin qaynar xəttinin telefon nömrəsini də verdi. Açığı, pərt olmuşdum. Amma büruzə verməyib, başladım İqtisadi İnkişaf Nazirliyinin nömrəsini yığmağa. 195 nömrəsini yığdım, sonra 2 düyməsini basdım, bir kişi telefonu açdı, şikayətimi tam təfsilatı ilə ərz elədim, o da dedi ki, dərmanın adını de. Aptekçi kişi eşitsin deyə lap ucadan dedim. Kişinin cavabı xeyli çəkdi. Konturum da az. Mən də telefon xəttində gözləməkdə. Ətrafımda adamlar çoxalıb. Hamısı qulağını dikib ağzıma. Bir azdan oğlan dedi ki, qardaş bizim kompüter xarab olub. 20 dəqiqədən sonra zəng elə. Bu dəfə lap pərt oldum. Özümü o yerə qoymayıb, yenidən nazirliyin qaynar xəttini yığdım, xeyli çağırandan sonra dəstəyi bir qadın götürdü. Dedim, hal-qəziyyə bel-belə. O da dedi, dərmanın adını de. Yenə lap ucadan dərmanın adını qışqırdım. Xanım bir neçə dəqiqədən sonra dedi ki, bizdə o dərmanın adı qeydiyyata düşməyib, tez reseptimdə olan ikinci dərmanın adını dedim, dedi, o da yoxdur, üçüncünü, dördüncünü soruşdum hamsına eyni cavab aldım: Bu dərmanlar bizdə qeydiyyata alınmayıb. Anladım ki, bunların heç kompüteri yoxdur. Burda lap hirsləndim. Səhiyyə Nazirliyinin 495-40-15 nömrəli qaynar xəttini yığıb başladım aptekin içində o baş bu başa vargəl eləməyə. Bir iki dəqiqədən sonra telefonun o biri başında qəşəng bir xanım səsi gəldi. Dərdimi ərz elədim, “15, 10, 5” məsələsini geniş şəkildə xanıma anlatdım. O da dedi, rəsmi şəkildə ərizə yazın, şəxsiyyət vəsiqənizin surətini çıxartdırın, gətirin verin bizə. Şikayətinizə 10 gün müddətinə baxılacaq. Daha heç nə demədim. Bığlı satıcı lap yaxına gəlib üzümə baxıb gülürdü. Bilmədim, nə edəm? Başa düşdüm ki, dərman ticarəti dərin bir bataqlıqdır, girsəm, ömür boyu çıxa bilməyəcəm. Pərt halda aptekdən çıxanda arxadan bir arvadın sözü məni yaxaladı.
- Lap yaxşı eləyib baha verirlər, sənə nə? Bunlar da dolanmalıdır, ya yox. Camaat acından ölməlidir bəyəm?
Arxaya çevrildim, cındırından cin hürkən, dilənçiyə oxşayan bir arvad idi, bəlkə də, kasıbçılıq onu bu hala salıb, o sözü deməyə məcbur etmişdi. Bu da xalq. Tez fikrimdən daşındım. Bu, xalq ola bilməzdi, yox, yox! Bəs onda bu adam kim idi?(kulis)
pia.az
Digərxəbərlər
Populyar xəbərlər
