PİA.AZ dünən dünyasın dəyişən jurnalist Zabil Müqabiloğlunun “Həyat” şeirini təqdim edir
Qaranlıqdı...
Gözlərim qapalımı,
hava qaralıb yoxsa,
Xəbərim yox, ayın neçəsi, neçədi saat.
***
Qaranlıq otağımda
tənha yatağımda
bir mənəm, bir də xatirələrim
Onlar da keçmişdən boylanır boyat-boyat
***
Xatirələrdən nə qədər insanlar boylanır, keçir,
Neçəsi tərif deyir, neçəsi sevir, neçəsi xumarlanır keçir
Bu dünya özü bir keçid qapısı,
kimi düz keçir, kimi mənimtək aldanıb keçir
Həm də heç nə olmamıştək, rahat-rahat.
***
Bilirsən, niyə rahatam,
Nə pislik etdimsə özümə etdim,
Qapadım gözlərimi, ağ dünyanı qara gördü,
dözmədi buna, gözümə etdim
Ən gözəl sözləri meyxoş dilim acı elədi,
Ən böyük xəyanəti sözümə etdim
Bağışla, bağışla məni,
bu dünyaya gətirdin, sevdirdin
və bu qədər yaşatdın həyat...
20.12.2016
Gülyanaq İsmayılqızı
pia.az
Digərxəbərlər
Populyar xəbərlər
